Ook dit academiejaar organiseerde studiebureau SBE hun ‘Student Challenge’, een ontwerpwedstrijd voor studenten hoger onderwijs. De opdracht situeerde zich te La Louvière waar de ‘Pont Capitte’, één van de bruggen over het ‘Canal du Centre Historique’ dringend aan vervanging toe is. Kenmerkend voor dit kanaal zijn de bomenrijen en de uitzonderlijk goed bewaarde hydraulische scheepsliften welke beschermd Unesco erfgoed zijn. Daarmee is de opdracht niet enkel technisch van aard, maar een heuse uitdaging ook op vlak van stedenbouw, architectuur en landschap. Net die samenhang is waar het bij de SBE Student Challenge om gaat. Het welslagen van een project is op vandaag niet langer het resultaat van één discipline, maar van samenwerking tussen diverse vakgebieden. De wedstrijd stond dan ook open voor elke student die zich op één of andere manier aangetrokken voelde tot dit soort problematiek.
Omdat het ontwerpen van kunstwerken (tunnels, bruggen, …) een echt expertenwerk is liep de wedstrijd in de vorm van 3 workshopdagen op SBE. De studenten vormden er multidisciplinaire teams en werden tijdens het uitdenken van hun concepten begeleid door ervaren experts. Zo konden ze op zich op korte tijd vertrouwd maken met de materie én eens ervaren hoe het er op de werkvloer aan toe gaat.
De deelnemers blikken dan ook tevreden terug. Het winnende team, van deelnemers Cas Neels, Kobe Gielen en Frédéric Berges, liet optekenen dat de wedstrijd voor hen eens ‘een andere blik bood op de discipline ir. architect’ en dat ‘de mogelijkheid om met experts af te toetsen de grootste troef was’.
De jury bestond uit een aantal mensen van studiebureau SBE aangevuld met externe juryleden uit diverse vakgebieden met zowel een praktische als academische achtergrond. Zij prezen alle inzendingen voor hun straffe werk in het korte tijdsbestek. Het team dat als winnaar uit de bus kwam en aan de haal ging met het prijzengeld van 2000€ was diegene met het meest volledige verhaal. Hun ontwerp trekt resoluut de kaart voor schoonheid in eenvoud. Er wordt vertrokken vanuit een grondige analyse van de bestaande context inclusief de verkeersstromen. Met een eenvoudige ingreep worden de kades plaatselijk verlaagd om in één beweging zowel de doorstroming mogelijk te maken als de beleving van het water kracht bij te zetten. De structuur zelf knipoogt subtiel naar de stalen vakwerkarchitectuur van de scheepsliften maar staat er tegelijk ook ver genoeg vanaf om als verzelfstandigd element te werken. De rode kleur is een verderzetting van het kleurpallet van het omliggende residentiële weefsel en verbijzondert de dragende elementen van de brug. Er is aandacht voor scheiding van gemotoriseerd verkeer van zachte weggebruikers om zo de veiligheid te verhogen. Door die scheiding vorm te geven als een opening wordt meer daglicht tot in de fietsersruimte onder de brug gebracht.
Kortom, een ontwerp in evenwicht, waarbij weloverwogen keuze’s gemaakt werden en duidelijke standpunten ingenomen werden zonder schreeuwerig of pronkerig te willen zijn.
