Het Amerikaanse Massachusetts Institute for Technology (MIT) werkt aan een autonome fiets. In een proefproject op de campus onderzoeken ze de mogelijkheden om fietsdeelsystemen te upgraden met een zelfrijdende fiets die gebruikers kunnen ‘oproepen’ voor een rit. Bij autonome voertuigen denken we vaak spontaan aan zelfrijdende auto’s of bussen. Maar op het Amerikaanse Massachusetts Institute for Technology (MIT) onderzoeken ze of ook autonome fietsen een toekomst kunnen hebben in de stedelijke mobiliteitsmix 

Nieuwe technologie voor deelfietsen 

De huidige fietsdeelsystemen bieden gebruikers het gemak van mobiliteit zonder dat ze zelf een fiets moeten bezitten. De MIT City Science–groep werkt aan een oplossing om deelsystemen naar een volgend niveau te tillen met een on-demand, autonome fiets. Om de fiets te gebruiken, moet de gebruiker de fiets oproepen in een app waarna de fiets autonoom naar hem rijdt. Nadat de gebruiker zijn bestemming heeft bereikt rijdt de fiets naar zijn volgende gebruiker of stopt hij bij een oplaadpunt. 

Technische uitdagingen  

Hoe die fiets autonoom naar een bepaalde locatie gaat rijden, is een van de veel gehoorde vragen. De oplossing van MIT is een fiets die gemakkelijk kan overschakelen van fietsmodus (wanneer er iemand op rijdt) naar een driewielmodus (wanneer de fiets naar zijn volgende bestemming rijdt). De fiets schakelt snel over van de ene naar de andere configuratie door de twee achterwielen te scheiden en weer samen te voegen als dat nodig is. Het prototype bevat elektromotoren om de fiets aan te drijven in de autonome modus: een naafmotor om het voorwiel aan te drijven en een tweede motor om te sturen.  

Voordelen van autonome fietssystemen 

Efficiënte, ecologische, goedkope en betrouwbare transportmiddelen zorgen voor een goede doorstroming van mensen en goederen in de stad, waardoor mobiliteitsproblemen zoals congestie, luchtvervuiling of lange pendeltijden tot een minimum worden beperkt. De City Science groep van MIT werkt aan oplossingen voor de mensgerichte stad van de toekomst. Die stad heeft dichte en diverse wijken waar mensen kunnen lopen of fietsen van huis naar school, naar het werk, vrijetijdsvoorzieningen of de winkel. In zo’n nieuw, autoloos scenario zouden gedeelde en autonome micro-mobiliteitssystemen zoals de autonome fiets een optie zijn voor korte woon-werkafstanden of als eerste- of laatste-mijloplossingen aansluitend op het openbaar vervoer. 

Fietsdeelsystemen met een vaste locatie hebben vaak problemen om hun vloot weer in balans te brengen op piekmomenten. Dat leidt vaak tot een overvloed aan fietsen op één locatie terwijl andere delen van de stad fietsloos blijven. Als gevolg daarvan neemt de reistijd toe en raken gebruikers gefrustreerd of verliezen ze het vertrouwen in het deelsysteem. Bovendien zorgt het continu vervoeren van deelfietsen door de stad (om het evenwicht te herstellen) voor extra kosten op het vlak van milieu, tijd en onderhoud. Freeflow-systemen zorgen dan weer voor andere problemen zoals fout gestalde fietsen of versperde voetpaden.  

Experts verwachten dat er meer zal worden gefietst in de nasleep van de Covid-19-pandemie. Fietsdeelsystemen en e-fietsen kunnen helpen om die goede gewoonte te behouden en versterken. Daaraan wil de autonome fiets van MIT zijn steentje bijdragen. Het huidige prototype is getest op de MIT-campus met veelbelovende resultaten. In het komende semester wil het team de technische specificaties van de fiets en de bijbehorende software verder ontwikkelen om nieuwe ontwerpen en businesscases te onderzoeken. 

Meer info over het project vindt u op de website van het MIT.